SESSİZ ÇIĞLIK

Yazmak…

Var oluşun ağırlığı altında ezilen ruhumuzun başkaldırısında meşru bir kılıçtır kalem. Fakat acı olaylarsa anlatılan kalemi kırılsın istiyor yazar. Bu gün ben de aynı duyguları yaşıyor ve söze başlamak istiyorum. 

Bildiğiniz gibi bu hafta Madımak Katliamı'nın ve Başbağlar Katliamı' nın 27. Yıl dönümüydü. İnsanın insana yaptığı zulümlerin yarasını iyileştirmeye seneler derman olamıyor.  Dünyanın varoluşundan bu yana fitne; maalesef ateş olup yeryüzünde ki her toprağa düşmüş,  düştükçe yeri yakmış, çiçekleri soldurmuş ve kalpleri küstürmüştür. 

 Ama gelin görün ki aşla, suyla yaşayan ademoğlu yalnızca ümitle ayakta kalabiliyor. Elbet bir gün bitecek zalimin zulmü diyor. 

Henüz çınlarken kendi sözü kulaklarında bir feryat daha yükseliyor göğe.  O zaman bir Anadolu şairinin dudaklarından derin bir ıstırapla dökülmüş şu kelimeler şimşek gibi çakıyor hafızamda  “Seneler, asırlar değişse bile eski töre bozulmuyor”

Bu günkü yazımı sevgili yeğenim Ebrar ÇİRİŞ kaleme almış ve bana göndermiş. Benim çok hoşuma gitti o yüzden noktasına virgülüne dokunmadan sizinle bağlaşmak istedim umarım beğenirsiniz.

Sağlıkla kalın.